Bolo
Eleocharis palustris
Cyperaceae
Autre noum : Boio.
Noms en français : Souchet des marais, Héléocharis des marais.
Descripcioun :La bolo es uno planto pulèu coumuno que trachis dins li palun, li mueio e en ribo d'aigo. En coumparesoun dis àutri meno de Eleocharis, fai d'espigueto pulèu longo (> 1 cm) que caup mai de 8 flour qu'an caduno dous estigmate (tres encò Eleocharis multicaulis). Lis escaumo soun bruno emé uno bando verdo que se vèi bèn (fotò). La subsp. presentado èi palustris emé dos escaumo esterlo à la baso dis espigueto.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : ges
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Eleocharis
Famiho : Cyperaceae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Palun
- Ribiero
- Prado umido
Estànci : Termoumediterran à Subaupen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Eleocharis palustris (L.) Roem. & Schult., 1817
(= Scirpus palustris L., 1953 )
Pato-de-lioun(-de-roucas)
Alchemilla saxatilis
Rosaceae
Autre noum : Erbo-de-la-flaquiero.
Nom en français : Alchémille des rochers.
Descripcioun :Aquelo pato-de-lioun trachis dins li roucaio e roucas séusous de mountagno. Fai partido dóu group ALPINAE que li tros de fueio soun deliéure quàsi fin qu'à la baso e proun argenta dessouto. Se recounèis e se destrìo dis autro dóu group que la cambo que porto li flour èi di proun longo amé de gloumerule de flour gaire proche.
Usanço :Avèn pas d'entresigne segur sus aquelo planto. Tant se poudrié que si prouprieta fuguèsson li memo que li de Alchemilla alpina.
Port : Erbo
Taio : 15 à 30 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Alchemilla
Famiho : Rosaceae
Ordre : Rosales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 3 à 4 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 1000 à 2200 m
Aparado : Noun
Jun à setèmbre
Liò : Roucas
- Roucaio
- Tepiero seco
Estànci : Subremediterran à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupenco
Ref. sc. : Alchemilla saxatilis Buser, 1891